La kreatywność Nie ma ograniczeń i artyści mogą to potwierdzić. Z biegiem czasu wyłoniły się różne, dość imponujące nurty i techniki. Jednym z nich jest dym, gdzie artyści bawią się kształtami, jakie nadaje im nic innego jak dym. Na czym polega technika fugowania? W dzisiejszym artykule opowiemy Wam o tym.
Swoboda, jaką daje ta innowacyjna technika, to jedna z rzeczy, która przyciąga najwięcej uwagi. Stwierdziło to wielu jej przedstawicieli niepewność wyniku jest jedną z jego najbardziej urzekających cech. Każda praca jest wyjątkowa i daje możliwość przeżycia wszelkiego rodzaju wrażeń. Zaskakująca może być także duża ilość materiałów, z których mogą skorzystać.
Na czym polega technika fugowania?
Jest to kreatywna technika malarska, która Jako bazę wykorzystuje plamy sadzy na papierze. Sadza ta działa jak pigment i powstaje w wyniku spalania płomienia umieszczonego pod papierem, zmuszając artystę do pracy twarzą do góry lub pod kątem, tak aby linie płomieni były widoczne i skorygowane.
To skonsolidowana technika, która ma swoje korzenie w ruchu surrealistycznym XX wieku. XXX. Wolfgang Paalen jest jednym z artystów, który wykorzystuje tę technikę do łączenia się z najstarszymi i najbardziej naturalnymi częściami. Dalí również go używał, zwanego „sfumato”. Ze swojej strony Jako bazę w swojej fabryce ropy naftowej stosował sadzę.
Generalnie płótno tworzone jest od początku z dymu, a potem Kształty są przekształcane za pomocą pociągnięć pędzla i innych kolorów. Wykorzystuje się takie materiały, jak świece, lampy lutownicze, świece i małe miotacze ognia. Do korekty potrzebne są jedynie pędzle węglowe, a do poprawek potrzebne są kolory wielu używa szczotek wodnych nadać mu inny ton.
Jakie są główne materiały używane w tej technice dymu?
W rzeczywistości materiały są tak darmowe, jak chce tego artysta. To bardzo trudna technika, głównie ze względu na postawę, jaką należy przyjąć, aby ją ćwiczyć. Podpora znajduje się zawsze nad ogniem, dlatego należy ją wcześniej zamocować i pracować twarzą do góry. Następnie możesz zrezygnować i kontynuować pracę na bardziej tradycyjnym stanowisku.
Niektórzy artyści Malują dymem, a następnie malują ponownie piórem lub pędzlem. Z drugiej strony są tacy, którzy wolą zrobić to akrylem zarówno przed, jak i po nałożeniu dymu. Inni artyści Używają szablonów do rysowania tylko niektórych części projektu. Jak już powiedzieliśmy, jedną z cech tej techniki jest swoboda, jaką oferuje artyście podczas tworzenia.
Do głównych wykorzystywanych materiałów zaliczają się świece i lampy lutownicze. To właśnie oni Wygenerują dym, który będzie podstawą całej pracy. Do kształtowania farby możemy użyć gumowego pędzla, włosia i pisaka. Przydatne mogą być również noże, szpatułki, skrobaki i stemple. Należy wziąć pod uwagę użycie grubego papieru, gdyż zapewnia on większą odporność i zapobiega przypaleniu.
Utrwalaczy, których możemy użyć jest wiele, te jak sama nazwa wskazuje, sprawią, że praca będzie trwała. Można je znaleźć na specjalnych rynkach narzędzi takich jak węgiel drzewny, grafit, a nawet olej. Z jednej strony Mamy utrwalacze w sprayu, są one bardziej zalecane niż lakiery, ponieważ są trwalsze.
Kim są główni przedstawiciele tej techniki?
Steven Spazuk jest jednym z najbardziej uznanych artystów zajmujących się ogniem i stworzył wspaniałe dzieła wykorzystujące tę technikę. Spaszuk wykorzystuje głównie abstrakcyjne figury i drobne detale które ostatecznie robią wrażenie. Podobnie jak wielu innym przedstawicielom tej techniki, udało mu się stworzyć dzieła niepowtarzalne. Automatyka i losowość to podstawa cechy, które składają się na wzorce każdego z nich.
Artyści tacy jak Victor Brauner, Salvador Dali, Jerome Kamlovsky, Roberto Matta, Benjamín Palencia, Hugh Parker Giller, Remedios Varró, Lee Bontecu, Alberto Burri, Kevin Jansons, Ivs Klein, Jānis Kounellis, Lucio Muñoz, Ladislav Nowak, Otto Pinet, Adam Blackmore, Giorgio Ducoupil, Paul Curtis, Jim Dingilian, Rosemary Fiore, Javier Forio, Carmen Grau, Etcer, Stone Mak, Jean-Paul Marchecki, Parmen Pereira, Yvonne Piner Kleiman, Fernando Pratt, Stephen Spazuk i Miguel Hernández również stworzyli imponujące dzieła reprezentujące fumaraż.
Jakie inne techniki są podobne do fumage?
- Dym tytoniowy: To kolejna technika, która ma wiele podobieństw. Jednym z jej przedstawicieli jest artysta Luis Carlos Saavedra Salamanca. To jest wykładnik, który stworzył dzieła wykorzystujące dym tytoniowy. Ta technika jest bardziej skomplikowana, ponieważ dym tytoniowy nie pali papieru tak bardzo, jak świeca. Ale przy dobrym wykorzystaniu tej techniki może być bardziej precyzyjny, więc jest to całkiem dobra alternatywa.
- Uszczelka dymna: Jest to technika polegająca na użyciu świecy. ten sam Służy do wytworzenia wyrazistego zadymienia w całości papieri uzyskać plamę o znacznych rozmiarach. Po tym kroku, uważając, aby nie pozostawić odcisków palców na papierze, na papierze umieszcza się stempel, który stworzy wybrany przez Ciebie wzór. Po uszczelnieniu zawsze zaleca się naprawę. Jest osobą skrupulatną, potrafiącą osiągnąć bardzo imponujące rezultaty.
- Dym ze świecy w butelce: Seria artysty Jima Dingiliana obejmuje serię szklanych butelek przedstawiających monochromatyczne krajobrazy. Prace Dingiliana są Od innych dzieł odróżnia je technika, w której maluje dymem ze świec. Po pokryciu boków butelek warstwą sadzy trawi je gwoździami i igłami, tworząc wyraźne pejzaże.
Technika fumage jest jedną z najciekawszych, ponieważ plamy sadzy na papierze ujawniają najgłębsze myśli jego autora. Na czym polega technika fugowania? Mamy nadzieję, że w dzisiejszym artykule wyjaśniliście wszystkie swoje wątpliwości. Jeśli uważasz, że powinniśmy wspomnieć o czymś jeszcze, daj nam znać w komentarzach.